„Strząśnięcie długów” – reforma Solona, zniesienie długów i niewolnictwa.
Agoge – specjalny system państwowego wychowania w Sparcie.
Agora – główny plac w którym toczyło się życie polityczne.
Akropol – wzgórze świątynne w Atenach.
Antropomorfizacja – antropomorfizacja – nadawanie przedmiotom, pojęciom, zjawiskom cech ludzkich.
Apella – spartańskie zgromadzenie ludowe decydujące m. in. o wyborze urzędników.
Archonci – urzędnicy greccy wybierani na jeden rok, zajmowali się sprawami sądowymi np. kara śmierci i nadzorowali kult religijny. Należeli do Rady Areopagu.
Diadochowie – diadochowie dowódcy armii Aleksandra Macedońskiego, którzy przejęli władze w imperium po jego śmierci.
Diarchia – system rządów dwóch królów.
Dionizje – święto starożytnej grecji, na cześć Dionizosa.
Eforzy – liczyli głosy podczas głosowania.
Eklezja – zgromadzenie ludowe na którym każdy mógł oddać swój głos. Omawiano najważniejsze tematy dotyczące polis.
Epikureizm – ... przez Epikura, ludzie powinni skupić się na przyjemnościach duchowych.
Erechtejon – czteropoziomowa świątynia zbudowana na ateńskim Akropolu poświęcona Posejdonowi i Atenie.
Filipiki – gwałtowna, ostra mowa, wymierzona przeciwko komuś.
Fryz Panatenajski – płaskorzeźba starożytna ukazująca scene z „wielkich panateji”.
Fyle – jednostka terytorialna w starożytnej grecji.
Geruzja – spartańska rada starszych. Miała duży wpływ na politykę polis.
Gimnazjon – zespół budowli przeznaczony do ćwiczeń fizycznych.
Groby kopułowe – charakterystyczny dla architektury mykeńskiej grób.
Heliaja – sąd ludowy w jego skład wchodziło 6000 sędziów, rozstrzygało sprawy publiczne i prywatne.
Hellenizacja – proces polegający na stopniowym uleganiu językowi i kulturze greckiej.
Heloci – mieszkańcy sparty, którzy nie mieli żadnych praw. Musieli być posłuszni spartiatom.
Hetajrowie – ciężkozbrojna jazda macedońska dowodzone przez króla.
Hipodrom – tor wyścigowy dla koni i rydwanów.
Hoplici – armia polis  walcząca w uporządkowanym szyku piechota. Głównie procarze i oszczepnicy. Hełm koryncki, tarcza hoplon, włócznia, pancerz z brązu, miecz, brązowe nagolenniki.
Kariatydy – kolumna o formie postaci kobiecej.
Kryptei – sztuka przetrwania, która obejmowała uczniów agoge.
Metojkowie – ludzie zamieszkujący polis przybędących z innych polis np. w celu poszukiwania pracy.
Minojczycy – najstarsza cywilizacja zamieszkująca tereny Grecji pod rządami Minosa. Głównym centrum było Knossos.
Mykeńczycy – cywilizacja zamieszkująca tereny Grecji. Nazwa pochodzi od ośrodka Myken.
Naos – najważniejsze pomieszczenie w świątyni, w której umieszczano posąg bóstwa.
Nieśmiertelni – armia perska, służyli w niej tylko rodowici Persowie. Oddział posiadał 10 tys. włóczników. Pancerz z metalowych łusek, tarcza z wilkiny, krótka włócznia, łuk, kołczan do przechwytywania strzał, krótki miecz.
Opistodomos – skarbiec świątynny.
Orchestra – miejsce przeznaczone dla chóru.
Ostracyzm – procedura pozwalająca wszystkim obywatelom ocenić swoich przywódców.
Pankration – dyscyplina sportowa łącząca boks z zapasami.
Partenon – świątynia poświęcona Atenie znajduje się na akropolu w Atenach.
Pentatlon – pięciobój składający się z rzutu dyskiem, oszczepem, skoku w dal, biegu i zapasów.
Periojkowie – „ci, którzy mieszkają wokół”, część ludności Sparty.
Polis – miasto-państwo.
Powstanie Jońskie – krwawo stłumiane powstanie miast greckich w Azji mniejszej przeciwko persom (499 – 494 r. p.n.e.)
Pronaos – przedsionek poprzedzający naos.
Propyleje – ozdobna brama wejściowa do Akropolu.
Proskenion – scena/miejsce gdzie występowali aktorzy.
Rada Areopagu – rada składająca się z dziewięciu urzędników wybieranych co roku.
Rada Pięciuset – do jego obowiązków należało przygotowanie obrad eklezji. Mógł w niej zasiadać każdy obywatel (niezależnie od zamożności).
Sarissy – 7-metrowe włócznie, podstawa falangi wprowadzona przez Filipa II.
Satrapowie – namiestnicy króla, władcy podzielonego przez króla obszaru.
Skene – drewniany budynek naprzeciwko widowni, służył za tło.
Stoicyzm – nurt filozoficzny wymyślony przez Zenona z Kition, ludzie powinni powściągać emocje i poddać się losowi.
Stratedzy – dziesięciu strategów stało na czele armii ateńskiej.
Synkretyzm – połączenie różnych, rozbieżnych często sprzecznych poglądów.
Sysiitia – spartańskie uczty.
Triera – okręt używany podczas bitwy pod Salaminą. Cechowała się szybkością i zwrotnością.
Wojna peloponeska – wielka wojna między Atenami a Spartą w 431 r. p.n.e. Trwała z przerwami około 27 lat. Zwyciężyła Sparta.
Woluty – element architektoniczny kolumn (porządek joński, koryncki, dorycki).
Wyrocznie – miejsce, gdzie bogowie za pośrednictwem kapłanów przepowiadali przyszłość.
Związek Koryncki – Związek Helleński porozumienie grupy państw greckich po wojnie macedońskiej.
Związek Morski – antyperskie porozumienie między innymi krajami.